ปีนี้แม่อายุ 80 ปี รู้ยัง แปดสิบยังแจ๋ว บอกเลย

อยากเขียน อยากเขียน  เขียนไม่ออก บอกตัวเองลองแต่งกาพย์กลอนสิ ก็ไม่สามารถแต่งให้ไพเราะได้ ไม่มีพรสวรรค์ ไม่มีทักษะ  แต่ตั้งใจแต่งนะแม่ นี่ไงแม่ อายนิดๆ กับสำนวนไร้โวหาร อดทนอ่านหน่อยนะแม่ เพื่อลูกแม่ทำได้

รักใครยิ่งใหญ่เท่า     ใครกันเล่าเลี้ยงดูหนู
รักนี้ใครต้องรู้          สัมผัสได้จากสายใย
รักใครไม่จืดจาง       ใครที่สร้างกำลังใจ
รักนี้ใครห่วงใย        สัมผัสได้จากใจเอย

นึกถึงบุญคุณแม่ นึกถึงเพลงค่าน้ำนม  เข้าไปฟัง อ้าวเนื้อเพลง "บวชเรียน พากเพียรจนสิ้น" ก็ไม่สามารถปฏิบัติได้ ไม่ใช่บุรุษเพศ ไม่ได้ทดแทนบุญคุณอะไรแม่ แต่ตั้งใจดูแลเลี้ยงลูกตัวเองให้ได้ดีนะแม่ เหมือนที่แม่ทำให้กับลูกทั้ง 5 คน ของแม่ ภูมิใจมากๆ กับการเกิดเป็นลูกของแม่  แม่รักลูก แม่อดทน แม่เสียสละ เพื่อลูกแม่ทำได้ รักแม่ที่สุด

เลี้ยงโซเฟียไม่ยากนะแม่ สอนอะไรก็บอกไปว่า ยายบอกยายสอนแม่มาแบบนี้ กินข้าวให้หมด เปลือง อย่าซื้อเสื้อผ้าเยอะ เปลือง อย่าเปิดตู้เย็นนาน เปลือง โซเฟียเก่งจังเก็บตังค์เก่งเหมือนยาย รักนะจุ๊บ จุ๊บ จากหลานยายฝากให้ยาย...

วันนี้วันที่ 13 ตุลาคม 2559 บันทึกความทรงจำ

หิว หิว รีบทำกับข้าวมื้อเย็นโดยเร็ว ให้เสร็จทันลูกกลับจากโรงเรียนบ่าย 2 โมง... หมักหมูไว้แล้วเมื่อวานเพื่อทำสุกี้ยากี้แห้ง เหมือนจะทำได้รวดเร็วแต่ไม่ใช่เลย ไหนจะผสมน้ำซอส ไหนจะหั่นผัก รอแช่วุ้นเส้น ต้มน้ำซุป

วันนี้หิวมากแทบจะเป็นลมเพราะเมื่อช่วงเช้าไปปีนเขา Krykkja ในบริเวณที่ชื่อว่า Nes ระยะทาง 7.9 กม ความสูง 338 เมตรที่ปลายทาง มีกล้วยไปเพียง 2 ลูก  แบ่งกันคนละลูก แปลกปกติกล้วย 1 ลูกก็พอประทังความหิว กล้วยและน้ำดื่มให้พลังพอเพียง แต่วันนี้บอกเลยว่าไม่ (พอ) หิว หิว จำได้ว่าระหว่างปีนขึ้นเขา คุณสามีพูดตลอดเวลา วันนี้โชคไม่ดีเลย มีหมอกมาก มองไม่เห็นความสวยงามของวิวที่ควรจะได้เห็น ช่วงขึ้นเขาก็ยังพักต่อเน็ตพ่วงเช็คเมล์ ฯลฯ  มือก็กดปิดเน็ตเพื่อประหยัดแบต ลืมไปเลย พอกลับบ้าน ปกติมือถือจะต่อไวไฟที่บ้านโดยอัตโนมัติ แต่ครั้งนี้ไม่ต่อ หลานสาวส่งข้อความมาก็ไม่รู้ สามีส่งข้อความก็ไม่รู้ มือถือไม่มีเน็ต จนกระทั่งลูกสาวกลับมาถึงบ้าน...

แม่ฟังข่าวเปล่า "อะไรเหรอลูก" ในหลวงเสียแล้วนะแม่ อื้อ อึง ในใจแม่นึก ทำใจไว้แล้วเมื่อสองวันก่อน  ลูกและสามีฟังข่าวจากวิทยุตอนขับรถจากโรงเรียนกลับบ้าน แม่รู้ที่หลัง คนที่บอกข่าวออกจากปากตรงของลูกสาวแม่ แม่ดีใจที่ไม่รับรู้ข่าวนี้จากการอ่านข้อความจากใคร แต่จากลูกสาวของแม่กลับบ้านมาแล้วบอกแม่เอง...

"ทำความดีให้พ่อสุขใจ" จึงเป็นวลีที่กระตุ้นเตือนชีวิตที่ยังคงเหลืออยู่ซึ่งก็อีกไม่นานเท่าไร 10 ปี 20 ปี หรือ 30 ปี คงมิอาจเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์ หรือเรียกตัวเองว่าคนดี แต่ยินดีที่จะทำความดีให้มากขึ้นถือเป็นภาระกิจ...ตอบแทนบุญคุณที่เกิดเป็นคนไทยในสมัยรัลกาลที่ ๙