อาเล็กไปเมืองจีน

เยี่ยมบ้านเมืองไทย 2551

ปีนี้ 2551 กลับไปเยี่ยมบ้านเมืองไทย ได้ทำอะไรที่ต้องทำ ดีใจมากหลายอย่าง ได้พาหลานสาวข้างบ้านไปเที่ยวด้วย ที่ชะอำ 1 สัปดาห์เต็ม และก็ 16 วันที่พิษณุโลก กินข้าวเย็นมีความสุขมากที่สุดที่เมืองไทยคือมื้อที่กินหมูกระทะที่ชำอำกับหลานสาวสองคน และก็สามีทีรักกับลูกที่แสนรักอยู่ด้วย เราช่วยกันปิ้งช่วยกันย่าง แล้วก็กินๆๆๆๆ กินเก่งจริงๆ เคยดีใจมากที่สอบเข้าเรียนมหาวิทยาลัยของรัฐได้ แต่รู้สึกดีใจน้อยกว่าตอนที่รู้ว่าไอ้สวยได้ที่เรียนม.3 ที่พิษณุโลก ดีใจบวกโล่งใจ ดีใจที่พลอยสอบเข้า มน.ได้ พี่น้องได้อยู่ด้วยกัน ใช้ชีวิติร่วมกันแบ่งปันกันฉันท์พี่น้อง อาจันทร์จะทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ ดูรูปพี่ชาย (เปี๊ยก) ใบขับขี่รถยนต์ อยู่ๆ ก็ฉุนบวกโมโหไร้เหตุผลคิดแต่ว่า “ทำไมมึงรีบตายว่ะ” อยากร้องไห้ เคยรู้สึกว่าตัวเองมีใจที่นิ่งขึ้น แต่จริงๆ แล้วอาจจะไม่ใช่ เพราะจะคิด หรือ หวัง ให้ได้ดั่งใจ ให้หลานเข้าใจ ความปรารถนาดีที่อาจันทร์มีให้ ในฐานะที่เกิดก่อน รู้และเข้าใจโลกมากกว่า ขอบอกว่าไม่ได้คาดหวังให้ใครต้องเป็นอย่างที่อาจันทร์หวัง แต่อยากให้หลานได้ในสิ่งที่ดีในชีวิต เท่าที่เป็นไปได้ เคยบอกว่า ในอานาคตใครจะรู้ ผู้คนอาจจะเรียกหลานคนโตอาจันทร์ว่า “ท่านพลอย”

เราไปไหนกันบ้างนะ โน๊ตไว้หน่อยตรงนี้ดีกว่า เราไปเที่ยว ชะอำ หัวหิน พิษณุโลก - เมือง ภู่หินร่องกล้า เพรชบูรณ์ - เขาค้อ อุดรธานี - เมือง พิพิธภัณฑ์ บ้านเชียง
โรงแรมเจริญศรีฯ ที่อุดรฯ เตียงนอนสุดยอด นอนหลับสบาย ไม่อยากลุก