แฟนฉัน

วันนี้ร้องเพลง "กว่าจะรัก" ต้องหัดร้องใหม่ จำเนื้อเพลงไม่ค่อยได้ เมื่อก่อนสมัยเป็นเด็กจำเนื้อเพลงได้เยอะมาก เคยได้ยินวงชาตรีไหมลูกหลานทั้งหลาย วงนี้ดังมากนะสมัยก่อน อาจันทร์ยังเป็นเด็กอยู่เลย อาจันทร์ร้องได้ทุกเพลง จำเนื้อเพลงได้ทุกเพลง คิดดูลุงเป็ดยังพึ่งเป็นวัยรุ่น (ปีนี้ ๕๐ แล้วอะ) ไม่แน่ใจว่ากี่ปีมาแล้ว แต่ค้นในเน็ตเห็นมี ชาตรี 33 ปี The Memory Concert ลองมาร้องกันดีไหม เพลงนี้ขอมอบให้ พ.ต.ท. ชาติชาย พี่ชายคนโตของครอบครัวเราในฐานะที่เป็นวัยรุ่นในสมัยนั้นแต่อวุโสมากแล้วตอนนี้ เข้าไปลิงค์นี้นะ

http://www.you2play.com/player/media_type,song/id,1233/

เนื้อเพลง
จิตใจตรงกัน ผูกพันรักใหม่ สุขใจเหลือเกิน รักเพลินสดใส
มอบรักให้เธอ ใจฉันเหม่อลอย หากเธอยังคอย ฉันพลอยอุ่นใจ

หกนาฬิกา แอบมาพบเธอ เจอะกันทุกที โสภีงามแท้
ไม่แพ้เทวี จันทร์ศรีผ่องเพ็ญ เธอคงมองเห็น ฉันเป็นยอดชาย

ภูมิใจฉันได้เธอมา จะถนอมกล่อมเธอ
ยามมอง ช่างซึ้งเลิศเลอ ยามเธอ โปรยยิ้มให้มา แก้มเธอแดงหนักหนา

เจ็ดนาฬิกา รีบมาเล่าเรียน ใจยังหมุนเวียน ถึงเรียนสับสน
ชอบคิดกังวล ไม่พ้นเรื่องเธอ นี่ไงเพื่อนเกลอ รูปเธอแฟนฉัน

ภูมิใจฉันได้เธอมา จะถนอมกล่อมเธอ
ยามมอง ช่างซึ้งเลิศเลอ ยามเธอ โปรยยิ้มให้มา แก้มเธอแดงหนักหนา

เจ็ดนาฬิกา รีบมาเล่าเรียน ใจยังหมุนเวียน ถึงเรียนสับสน
ชอบคิดกังวล ไม่พ้นเรื่องเธอ นี่ไงเพื่อนเกลอ รูปเธอแฟนฉัน

นี่ไงเพื่อนเกลอ รูปเธอแฟนฉัน

กว่าจะรัก

ลูกหลานอาจันทร์ทั้งหลายมาฟังเพลงนี้กันหน่อย เพื่อนรุ่นพี่สมัยเรียนมัธยมส่งมาให้อาจันทร์ เมื่อเดือนที่แล้ว นั่งฟังคนเดียว น้ำตาไหลเลย เป็นเพลงสมัยอาจันทร์วัยรุ่นอายุไล่เรี่ยพวกเธอทั้งหลายในตอนนี้ แนวเพลงสมัยนี้เปลี่ยนไปเยอะ หลากหลายมากขึ้น แต่คิดว่าเพลงนี้ก็ยังคงน่าฟังอยู่สำหรับพวกเธอ ลองเข้าไปฟังดูตามลิงค์ แล้วคุยกันวันเสาร์วินโดว์สไลฟ์นะ

http://www.youtube.com/watch?v=uH7wpWg9VOM

แต่ก่อนนั้น ฉันยังแปลกใจ ที่เห็นใครร่ำลาจากกัน ด้วยการร้องไห้
แต่บัดนี้ เมื่อเราต้องไป ก็ถึงวันที่ฉันเข้าใจว่าเพราะอะไร

เมื่อเราต้องไป พบเพื่อนใหม่ ซึ่งอาจไม่มีใครเข้าใจ เราเหมือนเพื่อนคนเดิม

กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวาน

ก่อนจากกัน ฉันมาบอกลา ด้วยน้ำตาที่มันเอ่อล้นอยู่เต็มหัวใจ
อยากบอกเธอ บอกเธอด้วยใจ ว่ารักเราจะมีให้กันอย่างนี้เรื่อยไป

แล้วเราจะมาพบกันใหม่ จะกลับมาร่วมทุกข์สุขกัน ให้เหมือนเมื่อวาน

กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวาน

กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวาน

กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวาน

กว่าจะรัก เท่าวันนี้ กว่าจะมีคนมาเข้าใจต้องใช้เวลา ใช่เพียงมองตากันเมื่อไร
อยากจะคิด ต้องจากกัน เป็นแค่ฝันแต่ความจริงนั้น เรายังอยู่เคียงข้างกัน ดั่งวันวาน

ระวังน้ำขวดที่ตลาดนัดจตุจักร

ได้รับเมล์ฉบับนี้จากเพื่อนรุ่นพี่โรเงรียนมัธยม เมื่อเดือนกรกฎาคมปีนี้ เห็นว่าน่าจะมีประโยชน์กับผู้อ่านทั้งครอบครัวกันทาเอง และผู้มาเยี่ยมเยี่ยนบล็อกนี้ ห่วงสุขภาพและความปลอดภัยในการบริโภคกันบ้างก็ดีนะ

ระวังน้ำขวดที่ตลาดนัดจตุจักร...ร้านที่อยู่บริเวณหอนาฬิกา

เรื่องมีอยู่ว่าวันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้ไปตลาดนัดจตุจักร

เดินไปซักพักก็เริ่มหิวน้ำสมมติฐานแรกคือร่างกายสูญเสียนำเพราะอากาศร้อน

ก็เลยมองหาน้ำดื่มเดินไปถึงร้านขายน้ำ(ร้านเล็กๆอยู่บริเวณ
35 องศาเหนือของหอนาฬิกา)

กำลังรอคิวที่จะซื้อน้ำ แต่แล้วผมก็สังเกตเห็นที่บริเวณฝาขวดนำดื่ม

ตรงที่ผนึกขวด มันมีรอยขรุขระ เหมือนโดนความร้อนเชื่อมกัน

ผมคิดว่ามันต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ ก็เลยไปเดินเก็บข้อมูลอยู่หลายร้าน

ลองสังเกตขวดน้ำเปล่าที่ไม่มีพลาสติกปิดฝาขวดแล้ว

แม่งเหมือนกันเลย
สมมติฐานอันแรกและเดียวก็คือเขาคงเอาขวดเก่ามากรอกน้ำแล้วเอาฝาปิด

แล้วก็เอาไฟลนให้ฝาติด เหมือนยังไม่ได้เปิด
ไม่เชื่อก็ลองสังเกตเวลาคุณซื้อน้ำเปล่าที่สวนจตุจักรสิ

พวกคนขายจะเปิดขวดพร้อมเอาหลอดเสียบให้คุณเสร็จ

ผมทำการสำรวจ(ฝาขวด) และวิเคราะห์พฤติกรรม(เจ้าของร้าน)

อยู่หลายร้านจนมั่นใจว่าสมมติฐานคงไม่คลาดเคลื่อน

ผมจึงสรุปได้ว่า ร้านขายน้ำบางร้านนำขวดเก่ามาเติมน้ำแล้วน้ำมาขาย

ผมนั่งคิดว่าจะทำอย่างไรกับร้านขายนำพวกนี้ดี

(ระหว่างนี้ก็พยายามทำตัวให้ปกติเพื่อไม่เป็นการแหวกหญ้าให้คนขายน้ำตื่น)อาศัยความกระหายของ
มนุษย์เป็นเครื่องมือทำมาหากิน
นับเป็นการกระทำที่อภัยให้ไม่ได้
ถ้าเป็นเมื่อก่อน(ที่ผมจะหิวน้ำ)เรื่องนี้คงจะผ่านไปเหม ือนลมจากไดเป่าผมผ่าน
ติ่ งหูแต่ว่า!!

ไม่ใช่คราวนี้ ความกระหายน้ำทำให้เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับผม
ผมไม่รอช้ารีบลุกขึ้นและเดินกลับไปที่ร้านขายน้ำร้านนั้น
ร้านที่ทำลายความเชื่อใจผู้บริโภคอย่างผมเดินไปเดินไป
ผมยืนอยู่หน้าร้านขายน้ำจอมหลอกลวงสายตาผมจดจ้องไปที่ขวดน้ำเปล่าเล็งไป

ที่ฝาขวด( ชัดเลยขวดเก่าเห็นแล้วฉุนมาก) '

ในที่สุดผมก็เลยเขียนอีเมล์ฉบับนี้เพื่อเตือนคนชอบกระหายน้ำที่ไปเดินตลาดนัดจตุจักร

ให้ระวังน้ำขวดรีไซเคิลให้ดีเพราะไม่รู้ว่า

น้ำที่เขาเอามาเติมเป็นน้ำสะอาดหรือเปล่า

และขวดที่นำมาก็ ไม่รู้ว่าไปเอามาจากไหน

อีเมล์ฉบับนี้เป็นทางออก
โดยหวังว่าผู้ที่ได้รับจะส่งเตือนต่อไปเรื่อยๆและอาจมีซักคนที่คิดจะอะไรซักอย่าง

เพื่อเรียกร้องสิทธิผู้บริโภคช่วยส่งไปให้คนเหล่านั้นที

และขอยืนยันว่ามันเป็นเรื่องจริง …. ไม่เชื่อเสาร์อาทิตย์นี้ไปเดินดูสิ