Monday, January 06, 2014

ไปเที่ยวเวียดนามมาค่ะ โฮจิมินห์ซิตี้

เมื่อ 15-22 กค 2556 ไปเที่ยวเวียดนามมาค่ะ กว่าจะมาเขียนวันนี้ 22 ธค ก็ปาเข้าไป 5เดือน ใครจะไปจำอะไรได้ เลยต้องกดดูรูปที่ถ่ายไว้ แล้วก็ค่อยๆ นึกว่าได้ทำอะไรบ้าง  เริ่มจากลูกสาวน้องโซเฟียนอนในห้องของโรงเแรมที่พักค่ะ เราพักที่ Saigon Family Hotel  เตียงดับเบิ้ล 2เตียง มาม้ากับป่าป๋า 1เตียง โซเฟียได้ เตียงใหญ่คนเดียว สบ๊าย สบาย โปรดสังเกตุเท้าทั้งสองที่ลอยคงสบายน่่าดู
มาเริ่มเขียนต่อวันนี้วันที่ 6 มกราคม 2557 เราไปเที่ยวและพักที่ โฮจิมินห์ ซิตึ้ค่ะ   ช็อปปิ้งตามห้างต่างๆ ไดมอนด์พลาซ่า ของแบร์ดเนม แพงเท่ากันหมดทั่วโลก ก็ตามยี่ห้อน่ะ  รสนิยมสูงแต่รายได้ไม่พอเลยไม่ได้ซื้ออะไร ไปบิ๊กซีมาด้วยนะ โซเฟียบอกชอบห้างนี้เพราะลักษณะเหมือนห้างที่เมืองไทย แล้วก็ห้างที่ไปสามรอบ ที่นี่ช็อปค่ะ ทั้งอาหารเสื้อผ้า ได้เสื้อยืด ชุดนอน แล้วก็ ชุดเอาใหญ๋ เสื้อคุมมังกร จำชื่อไม่ได้แล้วว่าชื่อห้างอะไร น่าจะชื่อห้างไซง่อนอะไรนี่่แหละ และก็ไปเดินห้างวินคอนเซ็นเตอร์ที่นี่ก็ไม่ได้ซื้ออะไร ได้แต่กินอาหาร ส่วนตลาดเบนถั่น น่ากลัวมาก แม่ค้าอยากขายของมากจัดจนเกินงาม ดึงไม้ดึงมือ จนเราที่อยากซื้อไม่กล้าซื้อค่ะ แต่ก็ซื้อเสื้อยืดไป 2ตัวเพื่อเอาตัวรอดบวกให้กำลังใจแม่ค้าไปเพราะอยากให้เขาได้ยิ้ม ขอบอกว่ากดดันมากค่ะ ขอใช้คำว่า "desperate" ในสถานการณ์เช่นนี้ไม่ขอกลับไปอีก กลัวจริงๆ  ได้มาซื้อของตรงฝั่งแผนก fix price เสื้อยืด 1ตัว กางเกง 6ตัว ค่อยซื้อได้อย่างสบายใจหน่อย เพราะแม่ค้าขายตามปรกติไม่ได้กดดันอะไร

อาหารที่กิน บะหมี่เป็ดน้ำ ปอเปี๊ยะ  ขนมปังฝรั่งเศสไส้เต้าหู้ ผัดไทย อาหารญี่ปุ่น ไก่เคเอฟซี ฯลฯ และเบียร์หลายๆ ยี่ห้อที่ดื่ม กาแฟเวียดนามชื่อเสียงว่ารสชาติดีเพียงใด ของเขาดีจริงอร่อยจริงค่ะ เงินที่ใช้สกุลดง (VND) ทำให้การคำณวน ยากขึ้นเพราะตัวเลขที่เยอะ กดเงินใช้กันเป็นล้านๆ ดง ทุกครั้ง รวยจริงนะเรา ไม่ใช่อะไรทุกครั้งที่กดมีค่าธรรมเนียม เราเลยต้องกดจำนวนเงินที่คำนึงถึงผลของการจ่ายค่าธรรมเนียมน้อยที่สุด สรุปสั้นๆ  ราคาอาหารก็พอๆกับเมืองไทย บางอย่างก็แพงกว่าด้วยนะ แต่เพราะ ส่วนใหญ่เรากินในห้าง ร้านอาหารที่ดูดี/ภัตราคารเป็นหลัก อาหารที่เมืองไทย อร่อยถูกปากกว่า  กาแฟเวียดนามรสชาติดีมากค่ะ ส่วนเบียร์ชอบยี่ห้อไซง่อนมากสุด


ทัวร์ที่ไปมา ซิตี้ทัวร์เช้าชมพิพิธภัณฑ์ วัดจีน ตลาดสด เยาวราชเราเจ๋งกว่าเยอะ ไปดูหุ่นกระบอกน้ำ ก่อนไปล่องเรือแม่น้ำไซง่อนกินอาหารเย็น ต้องขอเตือนเรื่องเข้าชมหุ่นกระบอกน้ำ ทรมานมากค่ะเพราะเสียงดัง ดนตรี คนร้องประกอบการแสดง แต่ถือว่าเป็นประสบการณ์อย่างหนึ่งค่ะ ได้เข้าชมความบันเทิงสมัยก่อนเฉพาะสำหรับเจ้า  ล่องน้ำโขง ดูการทำแผ่นปอเปี๊ยะ ทอฟฟี้น้ำตาล และการแสดงร้องรำทำเพลงของชาวบ้าน พายเรื่อในล่องสวนฯ ก็สไตล์เอเชียๆ ซึ่งดิฉันว่าธรรมดาสำหรับคนเเอเชียด้วยกัน ได้ไปวัดอะไรมานะชื่อจำไม่ได้แล้วที่มี 3ศาสนา ดูแล้วเหมือนเขาจัดทำสำหรับนักท่องเที่ยวโดยตรง อ้อนึกออกแล้ว "วัดเกาได๋" แล้วก็ไป อุโมงค์กู๋จี อันนี้ดีหน่อยคือตื่นเต้น ถือว่ามาดูประวัติศาสตร์ทางภูมิศาสตร์ อาวุธต่างๆ ที่ชาวเวียดนามประดิษฐ์ไว้ต่อสู้กับศัตรู เทคนิคต่างๆ  การเอาตัวรอด  คำเตือนนั่งรถบัสไปเที่ยวที่ต่างๆ 2-3ชั่วโมง ทรมานมากเพราะว่า ถนนที่นี่ รถขับไปกระเด้งไปตลอดทางค่ะ  แล้วการจาราจรในตัวเมือง เรียกว่าต้องมีเจ้าหน้าที่ให้บริการช่วยข้ามถนนเต็มไปหมด ดีนะที่เกิดที่เมืองไทย โตที่เมืองไทย เรื่องข้ามถนนที่เวียดนามเลยไม่ยากลำบากชิวๆ ค่ะ