เกร็ดความรู้เกี่ยวกับประเทศนอร์เวย์

หัวข้อนี้จะข้ามาเขียนหลังจากสอบเสร็จก่อน คิดว่าหลังคริสต์มาสไปแล้ว ประมาณเดือนมกราคม ใครเข้ามาเยี่ยมชมเว็บแล้วสนใจจะเขียนคำถามฝากไว้ที่ comments ก็ได้ เตรียมคร่าวๆ จะมีเรื่องเกี่ยวกับ การศึกษาต่อที่ประเทศนอร์เวย์ เรื่องเล่าชีวิตความเป็นอยู่ การงาน และวัฒนธรรม

เรื่องเล่าชีวิติความเป็นอยู่
>>ปี พ.ศ.2548>ลองอ่านดูและคิดให้ดีว่า ใครว่าอยู่เมืองนอกสบาย

หวัดดีพร

> > ไม่ได้เขียนคุยกันนานแล้ว คิดถึง สบายดีหรือเปล่า ปรกติพี่ไม่ใช่คนหวาน จะเขียนว่าคิดถึงใครต้องรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เขียนอะไรถึงเพื่อนก็มีน้อยคนที่จะกล้าเขียนว่า รักและคิดถึง บางคนก็สนิทนะ แต่ไม่กล้าเขียนว่า รัก ได้แต่เขียนว่าคิดถึง

ตอบ : หวัดดีเช่นกันค่ะพี่เจี๊ยบ สบายดีค่ะ มาเมืองไทยได้เกือบ 8สัปดาห์แล้วค่ะ สนุกดีมีอะไห้ทำเยอะแยะ ขอบคุณค่ะที่คิดถึง คิดถึงพี่เหมือนกันเห็นไม่ตอบเมล์มานานเลยนะ ดีใจค่ะที่เมล์มาพูดคุย

> > ถ้ายุ่งอยู่ก็ไม่ต้องเขียนตอบ ถ้ามีเวลาเมื่อไรก็เขียนมานะ คือได้อ่านอะไรจากคนที่มีความคิด มีข้อคิดดีๆ มันทำให้คนอ่านได้อะไรจากการอ่านไง

ตอบ: ยุ่งบ้างว่างบ้างค่ะ สนุกกับพาน้องเพียวไปเคสติ้ง งานเข้ามาเยอะมาก แต่ไม่ผ่านสักที แต่ยังไงก็ว่างพอตอบเมล์เพื่อนๆแน่ค่ะ

> > พี่อยากให้น้องมายยื่นเรื่องทำสัญชาติไทยที่สถานทูตนอร์เวย์ เป็นคนสองสัญชาติ แต่แฟนเค้าไม่ยอม เค้าอ่านตามกม. นอร์เวย์ไม่ส่งเสริมให้เลือกถือสองสัญชาติ และถ้าน้องมายอยู่เมืองไทยถือเป็นคนไทย ทางนอร์เวย์ไม่สามารถ claim อะไรได้ทั้งนั้น แฟนเค้ากลัวถ้าทะเลาะกันแล้วเราเอาลูกไปเมืองไทยแล้วไม่คืนมาอยู่นอร์เวย์ ไม่รู้ว่าน้องเพียวถือสองสัญชาติหรือเปล่า และตอนที่พรเอาลูกไปอยู่เมืองไทย และได้ไปเรียนที่โรงเรียนอนุบาลด้วยทำยังไงหละ ต้องขอวีซ่าแบบยาว 3 เดือน เหรอ

ตอบ : เรื่องให้น้องมาย 2สัญชาติ ไม่ควรฟังสามีข้างเดียวนะพี่ เขาจะพูดเข้าข้างตัวเองเพราะกลัวลูกอยากเป็นคนไทย พี่ต้องลองถามคนไทยคนอื่นๆที่นอรเวย์ด้วย มีใครบ้างที่เขามีลูก 2 สัญชาติ พี่ต้องหาข้อมูลจากคนอื่นๆด้วย ว่าทำได้มั้ย เท่าที่อ่าน "ตามกม. นอร์เวย์ไม่ส่งเสริมให้เลือกถือสองสัญชาติ " อ่านแล้วหมายถึง ไม่ส่งเสริม แต่ก็ไม่มีกฏหมายห้ามสักกะหน่อย ไม่ผิดกฏหมายนี่นา น้องเพียวถือ 2สัญชาติ แจ้งเกิดน้องเพียวที่สถานฑูตกรุงเบอร์ลินตั้งอายุ8-9เดือน เขาก็ออกใบเกิดไทยให้ แล้วนำมาเข้าทะเบียนบ้านที่เมืองไทย เดี๋ยวพอน้องเพียวอายุ15 ก็จะทำบัตรประชาชนไทยเหมือนคนไทยทั่วไป จนกว่าจะอายุ 18 ถึงจะเลือกสัญชาติอีกครั้ง ตอนนี้มาเมืองไทยน้องเพียวไม่เคยขอวีซ่า เพราะมีพาสปอร์ตไทย เข้าเมืองไทยก็ยื่นพาสฯไทย เข้าเยอรมันก็ยื่นพาสฯเยอรมัน จะถือติดคู่กันทั้ง 2เล่ม ในกรณีเด็กๆ เจ้าหน้าที่เขารู้ เด็กมี 2สัญชาติ เขาก็ให้โอกาสเด็กที่จะเลือกสัญชาติที่ต้องการในภายหลัง เพราะอนาคตไม่มีใครรู้ว่าเขาอยากเป็นคนไทย หรือคนเยอรมัน เป็นการเปิดเสรีให้สิทธิเด็กๆ ดีค่ะ เรื่องนี้แล้วแต่พ่อแม่ จะมีทัศนและวิสัยทรรศแบบไหน พรเพียงแต่เปิดโอกาสและทางเลือกให้ลูกมากที่สุด ไม่อยากมานั่งเสียดายทีหลัง อย่างเราเกิดมา อายุขนาดนี้ ผ่านโลกมาขนาดนี้ ที่ได้สุขที่ไหนลำบากก็ตอบได้ไม่ยาก ก็ต้องเลือกทางที่ดี โอกาสที่มากให้แก่ลูกแน่นอน สามีพรมีลูกติด 2 คน กับเมียเก่าคนไทย ทุกวันนี้ยังเสียดายเลย ที่ลูกไม่มีโอกาสอะไรๆในไทยเลยแม้แต่น้อย เพราะแม่ไม่ได้ทำอะไรให้เลย เป็นไทยแค่สายเลือดเท่านั้น หากพี่เจี๊ยบจะทะเลาะกับสามี ในขณะที่น้องมายมีเพียงสัญชาติเดียว นั่นไม่ใช่ปัญหา หากจะนำน้องมายหนีมาอยู่ไทย เพราะถ้าอายุน้องเขาไม่ถึง 18ปี ก็เอามาได้เช่นกัน ไม่เกี่ยวว่าไม่มี 2สัญชาติแล้วจะเอาไปไทยไม่ได้ แต่น้องเขาเป็นลูกพี่เจี๊ยบ ลูกของคนไทย อายุไม่ถึง 18ปี จะเอากลับเมือไรก็ได้ แจ้งเกิดน้องเขาเมื่อไหร่ก็ได้ จากนั้นทำพาสฯไทย แค่นี้เขาก็มีสิทธิอยู่ไทยเหมือนคนไทยอื่นๆ ขอเพียงอายุไม่เกิน 18 (ของเยอรมนีไม่เกิน18) หากเป็นลูกพี่เจ๊ยบ น้องมายไม่ว่ายังไงก็มีสิทธิ์อยู่ไทยเช่นกัน สามีพี่เขาห้ามสิ่งนี้ไม่ได้หรอก แม้จะไม่ทำ 2 สัญชาติ แต่ก็เปลี่ยนแปลงที่น้องมายมีเลือดไทยไม่ได้

> > ช่วงนี้หน้าหนาว ปีนี้จะหนาวมากกว่าปีอื่น ตอนกลางวันของวันนี้ยัง ติดลบ 5 เลย ปรกติ จะ 0 หรือ 2-3 องศา ตอนกลางคืนถึงจะติดลบ หนาวไม่เท่าไร มืดอีกด้วย พระอาทิตย์หลับ desperate พรมีเคล็ดลับอะไรให้อยู่ได้ต่อไปในประเทศหนาวแบบนี้ จริงๆ แล้วพี่รู้สึกสิ้นหวังที่จะอดทนอยู่ต่อไป น่าเบื่อ ชีวิตไม่มีความสุข แฟนก็ดี(นิสัยดี แต่เป็นคนน่าเบื่อ ไม่มีชีวิตชีวา) ลูกก็น่ารัก ไม่มีปัญหาด้านเศรษฐกิจ แต่ จากบ้านเกิดเมืองนอนมา สิ่งที่ขาดและสูญเสียไปมีหลายเรื่อง พ่อแม่ พี่น้อง หลาน เพื่อนฝูง การงาน วิถีชีวิตความเป็นอยู่

ตอบ : ความรู้สึกพี่เหมือนพรมากที่สุด จนปีนี้พรขอสามีกลับบ้าน 3 เดือน เพราะเบื่อเยอรมนีมาก วันๆไม่มีแก่ใจทำอะไร นั่งหน้าคอมฯ ตลอด เชทบ้าง หาอะไรอ่านบ้าง ทำเว็บบ้าง แต่ไม่อยากไปไหน ไม่อยากเจอใคร เบื่อไปหมด แม้แต่ทำอาหารให้ลูกกับสามี ทำความสะอาดบ้าน เบื่อๆๆๆ ปล่อยมันรกๆ จิตใจหดหู่สุดๆ แต่ดีที่พรได้มารู้จักกลุ่มนักแต่งเพลง เลยมีอะไรให้ทำ แต่งเพลงจนขายได้ มันเป็นสิ่งที่ท้าทายและตื่นเต้นที่จะทำผลงานออกมา สิ่งนี้ก็เหมือนเป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจที่หดหู่ได้ตื่นตัวบ้าง ไม่งั้นก็ห่อเหี่ยวสุดๆ พรปล่อยตัว อ้วนมาก ตอนนี้หนักกว่าก่อน 10ก.ก. เสื้อผ้าหาใส่ยาก เบื่อหน้าตัวเอง เบื่อรูปร่างที่อ้วยฉุ จนไม่อยากมีเซ็กส์ เพราะโทษเขาที่บอกแต่ว่า ไม่อ้วนๆๆๆๆๆ แทนที่จะบอกว่าเราอ้วนไปแล้วนะ มาช่วยกันลด แต่กลับมาส่งเสริมว่าไม่อ้วน สวยแล้ว อะไรแบบนี้ ทั้งๆเราอยากจะผอม แต่จะผอมได้ยังไง วันๆเอาแต่นั่งไม่เดินไปไหนเลย จนเริ่มปวดหัวเข่าเวลาลุกจากเก้าอื้ มาเมืองไทย พรทำโน่นทำนี่ เห็นแสงแดดแล้วแอคทีฟมากๆ ถูบ้าน เช็ดบ้านได้ทั้งวัน ได้ไปโน่นไปนี่ หูตาสว่าง จิตใจก็แจ่มใส น้ำหนักก็ลดด้วย

> > เขียนออกมาได้หลักๆ แค่ 3 อย่าง แต่มีรายละเอียดมากมาย และนั่นมันคือชีวิตของเรา ชีวิตถ้าอยู่ไปแล้วไม่มีความสุข พยายามอยู่ แต่ก็ไม่สำเร็จ 6 เดือนแรกที่ย้ายมาอยู่ก็ตัดสินใจว่าจะกลับ แต่เพื่อแฟนตอนนั้น เค้าว่าให้เราพยายามอีก ตอนนี้ 5 ปี ก็คิดว่าเพื่อลูก ถามว่าเพื่อตัวเองจะเป็นคนเห็นแก่ตัวไหม ใจดำหรือเปล่า เคยเป็นสาวออฟฟิศ ได้แต่งตัวสวยขับรถไปทำงานตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการทั่วไป เดี๋ยวนี้ไม่แต่งตัวน้ำหนักเพิ่ม 13 กก. ไม่ใช่เพราะมีลูก 10 กก.แรก ภายใน 1ปี หน้าตาง่วงเหงา เหนื่อยง่าย ไม่มีชีวิตชีวา มีเวลาว่างเยอะ แต่ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้น ไม่ใช่ขี้เกียจนะ นอนมากก็ปวดเนื้อปวดตัว ร้องไห้บ่อยมาเมื่อย้ายมาอยู่ที่นี่ ไม่รู้มันเศร้าอะไรนักหนา ธุรกิจที่พี่ทำก็ไปอย่างช้ามาก ไม่รู้จะออกหัวหรือก้อย

ตอบ: พรเลิกคิดอยู่เยอรมนีมาได้2-3ปีแล้ว คิดจะกลับบ้านเมืองไทยอย่างเดียว ติดที่สามีมีลูกติดอีก 2คน จะย้ายไปไหนก็ลำบาก พรเลยทนๆ จนปีนี้เขาย่าง 21 กับ ย่าง 18 พรคิดจะปล่อยแล้ว คือไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพรจะกลับเมืองไทย พรช่วยสามีดูแลลูกเลี้ยงมา 6ปีเต็ม จนเมียเก่าไม่กล้ามาแย่งลูกกลับคืนแล้ว เพราะตอนนี้เด็กโตมากแล้ว ตอนนี้พรจะถือว่าหมดภาระของสามีแล้วพรจะกลับไปอยู่ไทยซะที หากจะกลับหรือไม่ก็เรื่องของเขา พรจะวางแผนงานของพรให้มั่นคงที่สุดก่อนกลับ แบบว่าให้สามีออกงานมานั่นกินนอนกินที่ไทยได้เลย ตอนนี้เขาอายุ 55 ปี จะให้เกษียณก่อน เงินคงไม่ได้มาก เพราะต้องถูกหักออก และแบ่งบางส่วนให้เมียเก่าเขาด้วย อีกอย่างเงินที่เหลือต้องส่งลูก 2คนเรียน แกคงไม่เหลือเงินอะไรที่จะใช้จ่ายที่เมืองไทยกับพร แต่ก็ช่างมันนะ อีก 6ปีลูกเขาเรียนจบ ก็ไม่ต้องส่งแล้ว ช่วงนี้คงต้องลำบาก ประหยัดกันหน่อยที่เมืองไทย พรก็คิดทำโน่นทำนี่หลายอย่าง เอาแบบไม่เสี่ยง พาสามีมาอยู่ไทยจะไม่ให้เขาลำบากเลยค่ะ พรคาดว่าจะย้ายมาอยู่ไทยเต็มตัวคงอีก 2ปี พรกำลังวางแผนทำอพาร์ทเม้นท์ให้เช่า เอาไว้กินระยะยาว แต่ตอนนี้ก้ต้องเตรียมเก็บเงินให้มากที่สุด กลับไปเยอรมนีต้นเดือนมกราคา ปีหน้า พรจะเริ่มออกไปทำงานนอกบ้านแล้วค่ะ ต้องหาเงินให้มากที่สุดก่อนกลับไปอยุ่ไทยถาวร สร้างอพาร์ตเม้นท์เสร็จเรียบร้อย ค่อยย้ายกลับ สามีก็เห็นดีด้วยที่จะลงทุนทำแบบนี้ สามีพรชอบเมืองไทยมาก ยังไงแกต้องย้ายตามพรแน่ๆ เพราะรักพรและน้องเพียวมาก แต่หากแกจะห่วงลูกชายแกที่บรรลุนิติภาวะแล้วทั้ง 2 อยากจะเป็นขี้ข้าลูกที่เยอรมนีก็ไม่ว่าไร ก็ปล่อยแกไปตามกรรมที่แกอยากได้รับ แต่พรคงไม่เอาด้วยหรอก ถือว่าใช้หนี้กรรม ต่อกันหมดแล้วค่ะ ทางใครทางมั้น อยากมีทางของตัวเองบ้าง จริงๆน่ะ หากไม่ได้อย่างใจ พรกล้าที่จะหย่า ชีวิตของเราแต่เดินตามเขา เราไม่มีความสุข ไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ พรขอมีน้องเพียวที่อยู่ด้วยก็พอแล้ว แต่พรรู้นะหากพรไม่อยู่สามีพรคงฆ่าตัวตายแน่ ยังไงแกต้องตามพรมาไทยแน่นอน พรเสียเวลาให้สามีมามากแล้ว ตอนนี้จะว่าเห็นแก่ตัวก็ไม่สนแล้วค่ะ ที่สำคัญนะพี่เจี๊ยบ จะกลับมาอยู่ไทย ต้องแน่ใจว่าตัวเองมั่นคงพอที่จะให้ลูกและสามีไม่ลำบาก พรไม่ได้ยุนะพี่ ชีวิตใครชีวิตมันคิดเอาเอง บอกได้แค่ คนเราอยู่ไม่นานเดี๋ยวก็ตาย จะมาทนทรมาน หรือหาความทุกข์ใส่ตัวเองทำไม มีทางไปก็ไป อะไรที่ทำให้ชีวิตมีความสุขก็ต้องคว้าเอาไว้ แต่คิดดีๆ ว่างแผนให้รอบคอบนะพี่