Wednesday, November 16, 2016

วันนี้วันที่ 13 ตุลาคม 2559 บันทึกความทรงจำ

หิว หิว รีบทำกับข้าวมื้อเย็นโดยเร็ว ให้เสร็จทันลูกกลับจากโรงเรียนบ่าย 2 โมง... หมักหมูไว้แล้วเมื่อวานเพื่อทำสุกี้ยากี้แห้ง เหมือนจะทำได้รวดเร็วแต่ไม่ใช่เลย ไหนจะผสมน้ำซอส ไหนจะหั่นผัก รอแช่วุ้นเส้น ต้มน้ำซุป

วันนี้หิวมากแทบจะเป็นลมเพราะเมื่อช่วงเช้าไปปีนเขา Krykkja ในบริเวณที่ชื่อว่า Nes ระยะทาง 7.9 กม ความสูง 338 เมตรที่ปลายทาง มีกล้วยไปเพียง 2 ลูก  แบ่งกันคนละลูก แปลกปกติกล้วย 1 ลูกก็พอประทังความหิว กล้วยและน้ำดื่มให้พลังพอเพียง แต่วันนี้บอกเลยว่าไม่ (พอ) หิว หิว จำได้ว่าระหว่างปีนขึ้นเขา คุณสามีพูดตลอดเวลา วันนี้โชคไม่ดีเลย มีหมอกมาก มองไม่เห็นความสวยงามของวิวที่ควรจะได้เห็น ช่วงขึ้นเขาก็ยังพักต่อเน็ตพ่วงเช็คเมล์ ฯลฯ  มือก็กดปิดเน็ตเพื่อประหยัดแบต ลืมไปเลย พอกลับบ้าน ปกติมือถือจะต่อไวไฟที่บ้านโดยอัตโนมัติ แต่ครั้งนี้ไม่ต่อ หลานสาวส่งข้อความมาก็ไม่รู้ สามีส่งข้อความก็ไม่รู้ มือถือไม่มีเน็ต จนกระทั่งลูกสาวกลับมาถึงบ้าน...

แม่ฟังข่าวเปล่า "อะไรเหรอลูก" ในหลวงเสียแล้วนะแม่ อื้อ อึง ในใจแม่นึก ทำใจไว้แล้วเมื่อสองวันก่อน  ลูกและสามีฟังข่าวจากวิทยุตอนขับรถจากโรงเรียนกลับบ้าน แม่รู้ที่หลัง คนที่บอกข่าวออกจากปากตรงของลูกสาวแม่ แม่ดีใจที่ไม่รับรู้ข่าวนี้จากการอ่านข้อความจากใคร แต่จากลูกสาวของแม่กลับบ้านมาแล้วบอกแม่เอง...

"ทำความดีให้พ่อสุขใจ" จึงเป็นวลีที่กระตุ้นเตือนชีวิตที่ยังคงเหลืออยู่ซึ่งก็อีกไม่นานเท่าไร 10 ปี 20 ปี หรือ 30 ปี คงมิอาจเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์ หรือเรียกตัวเองว่าคนดี แต่ยินดีที่จะทำความดีให้มากขึ้นถือเป็นภาระกิจ...ตอบแทนบุญคุณที่เกิดเป็นคนไทยในสมัยรัลกาลที่







No comments: